iets over mijzelf ik ben astrid willemsen 56 jaar
op 11 oktober 2002 heb ik een bijna doodservaring gehad .
deze was zo mooi zo echt ,dus er moet wel iets zijn van bovennatuurlijke krachten(god)
ik kreeg een operatie aan een Bijschildklier tumor , toen ik ontwaakte uit de operatiekamer werd ik naar zaal gebracht .
eenmaal op zaal begon mijn gezicht een heel erge rare vorm aan te nemen, je kan het vergelijken wanneer dokter Doolit,le ineens weer heel breed werd , ik was moe kreeg het benauwd en in een mum van tijd was mijn hele gezicht opgezet en mijn nek was weg , ik raakte in coma ze hebben me met 5 doktoren naar de ok en intensive care gebracht daar gebeurde iets in coma kreeg ik een droom . ik reisde met een karretje heel snel door de ruimte het leek een soort station .waar je kon instappen dat heb ik gedaan, ik zat alleen in het wagonnetje dat heel snel ging ik vroeg waar ik was. ik kreeg geen antwoord ik bleef maar vragen waar ik was. tot ik er moe van werd ik dacht ach ik zie het straks vanzelf wel maar ik was bang tergelijkertijd, naarmate ik iets verder ging kwam ik in een soort fel rokerig mistig licht .terecht dat leek het tussenstation te zijn ik mocht uitstappen ik stond voor een deur een poort met twee deuren , de deuren gingen open en aan de linkerkant stond mijn schoonmoeder te wachten aan de linkerkant en aan de rechterkant mijn man zijn overleden schoonzusje met een klein meisje van een jaar of 6 mijn schoonmoeder gaf mij een boodschap mee voor haar fam leden .dat was zeg aan fam leden om niet te roddelen, het doet andere mensen pijn . die boodschap heb ik doorgegeven toen riep mijn man zijn overleden schoonzusje mij en zei astrid maak je geen zorgen en wil je zeggen dat niemand zich zorgen hoeft te maken ik zie alles, ze vroeg me herken je haar in de eerste instantie had ik het niet door toen even goed gekeken en ja hoor ze leek sprekend op haar vader het was onze dochter die in 1987 door het ziekenhuis met ziekenhuisafval was weggegooid, ik was zo blij dat ik nu kon zien dat het goed met haar ging , ik wou niet meer weg ik wou blijfen omdat toen alles niet zo vlekkeloos verliep op aarde vroeg ik ze huilend ik wil hier blijven maar toen was er een stem die zei nee je moet terug je hebt nog een taak af te maken ik verzorgde destijds mijn demente moeder nog , maar nee ze bedoelde een spirituele taak ik werd meegenomen naar de moskee ik ben van huisuit khatoliek maar ben op islamitische wijze met mijn man getrouwd dus moslim geworden. dus ik werd rondgeleid in de moskee die ik herkende ik zag heel wat mensen die ik kende mijn man en mijn dochter zag ik zitten alletwee maar mijn andere twee kinderen zag ik niet er werd op dat moment een gebed voor mij gehouden waarop de stem zei zie je ze houden wel van je maar laten het meschien niet merken , ik kreeg een soort diafragmenten serie te zien waar ik zelf in speelde vanaf dat ik geboren had ik zag alles wat ik goed en fout had gedaan en daar moest ik verandering in brengen het foute gedeelte , je krijgt een keus om er iets mee te doen mijn schoonbroertje kwam bij mij na dagen nadat net uit was met zijn vriendin en ik zei je hoeft niet vrolijk te doen want ik weet alles waarop hij reageerde hoe weet je dat maar ik kon hem niet vertellen dat ik het van zijn overleden vrouw had vernomen mijn schoonbroertje zou mij niet serieus nemen dus heb ik hem maar niks gezegd , mijn man stond naast mijn bed toen ik ontwaakte uit coma en ik zei hem met aanwijzingen op het alfabet dat ik zijn moeder had gezien waarop hij mij vreemd aankeek daarna toen de tube uit mijn keel was verwijdert en ik weer spraakzaam was heb ik mijn man gezegd gisteren was jij in de moskee maar waar waren die andere twee kinderen waarop hij mij aankeek van hoe kan jij dat weten wat hij vervolgens ook zei. ik zei hem ik heb je daar gezien en hij wist nu dat ik in een heel andere dimensie was hij geloofde mij ook althans dat zei hij , er werd ook nog in de andere demensie gezegd dat veel mensen mij zouden uitlachen als ik hierover zou vertellen maar dat intreseerde me niet zo erg voor mij was alles echt en ik heb doorgegeven wat ik moest doorgeven wat ik wel weet er is meer tussen hemel en aarde, want niet alleen ik maak het mee heel toevallig werd ik twee weken terug aan dit herrinderd ik zette de tv smorgens aan en er speelde een film ik denk even kijken het was alsof ik mezelf in die film zag spelen. de film hete heaven is real er speelde een jongen in die dit meemaakte op 4 jarige leeftijd ik heb deze jongen opgezocht op fb en ja hij bestaat echt er is zelfs een boek over hem geschreven door zijn vader jullie kunnen deze documentaire zien op you tube ,
Reactie plaatsen
Reacties